-14% na wybrane produkty. Wpisz kod Selflove14 🤍.

Zaburzenia tarczycy a zdrowie skóry

kosmetologia
Kosmetologia
12 lis 2020
12 lis 2020

Choroby tarczycy diagnozowane są coraz częściej. Dziś niemal każda kosmetolożka pracuje z pacjentami zmagającymi się z jej dysfunkcjami. Do najczęstszych należą niedoczynność i nadczynność tarczycy oraz choroby autoimmunologiczne, wśród których dominuje Hashimoto.

Zaburzenia hormonalne mają bezpośredni wpływ na skórę, dlatego kosmetolog powinien uwzględniać specyficzne potrzeby pacjenta oraz ograniczenia wynikające z choroby. W tym artykule przyjrzymy się roli hormonów tarczycy w funkcjonowaniu skóry oraz określimy zalecenia pielęgnacyjne dla pacjentów z jej niedoczynnością i nadczynnością.

Wpływ hormonów tarczycy na skórę

Tempo produkcji i ilość hormonów tarczycy zależy od pracy przysadki mózgowej, która wytwarza hormon TSH. Receptory dla TSH znajdują się na gruczole tarczowym, a jego poziom zmienia się w zależności od ilości produkowanych hormonów tarczycy – rośnie, gdy ich ilość spada, i maleje, gdy jest ich zbyt dużo.

Najważniejszym hormonem tarczycy jest trójjodotyronina (T3), składająca się z tyrozyny i trzech cząsteczek jodu. Jod jest kluczowy dla zdrowia tarczycy. Drugim hormonem tarczycy jest tetrajodotyronina (T4). W osoczu dominują formy związane z białkiem, natomiast w diagnostyce laboratoryjnej analizuje się wolne formy FT3 i FT4.

Trójjodotyronina należy do nadrodziny hormonów jądrowych, które regulują tempo pracy mitochondriów i produkcję ATP – energii komórkowej. Oznacza to, że wpływa na tempo metabolizmu komórkowego, co ma kluczowe znaczenie dla skóry.

Niedoczynność i nadczynność tarczycy a skóra

W nadczynności tarczycy metabolizm komórkowy przyspiesza, co mogłoby wydawać się korzystne – fibroblasty produkują więcej kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Jednak proces ten wiąże się z nadprodukcją wolnych rodników, które uszkadzają komórki i przyspieszają starzenie skóry.

Niedoczynność tarczycy powoduje spowolnienie metabolizmu komórkowego. Skóra staje się sucha, mniej nawilżona, a zmarszczki pogłębiają się. Dzieje się tak z powodu zmniejszonej produkcji kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Niedobór keratyny może prowadzić do nadprodukcji melaniny i powstawania przebarwień, które stanowią mechanizm obronny skóry.

Hormony tarczycy pełnią kluczową rolę w kondycji skóry, dlatego kosmetolog pracujący z pacjentami z zaburzeniami tarczycy powinien uwzględniać specyficzne potrzeby ich skóry i dobierać odpowiednie terapie pielęgnacyjne.

Kosmetolog w pracy z pacjentem z chorobą tarczycy

Zaburzenia hormonalne często leżą u podstaw wielu dermatoz, dlatego rolą kosmetologa jest ich rozpoznanie. Weryfikacja objawów i diagnostyka laboratoryjna pomagają potwierdzić lub wykluczyć dysfunkcje tarczycy. Każdy pacjent z podejrzeniem niedoczynności, nadczynności lub choroby autoimmunologicznej powinien zostać skierowany do endokrynologa.

W gabinecie kosmetologicznym pojawia się także grupa pacjentów, którzy już wcześniej otrzymali diagnozę i rozpoczęli leczenie. Farmakoterapia stabilizuje funkcjonowanie tarczycy, co pozwala złagodzić objawy niedoczynności lub nadczynności. W przypadku choroby Hashimoto, mimo leczenia, objawy skórne mogą nadal występować, co wymaga dopasowanej pielęgnacji i regularnej obserwacji stanu skóry.

Współpraca kosmetologa z pacjentem zmagającym się z chorobą tarczycy wymaga holistycznego podejścia, uwzględniającego nie tylko stan skóry, ale także ogólną kondycję zdrowotną.

Terapia kosmetologiczna dla pacjenta z chorobą tarczycy

Farmakologicznie kontrolowana niedoczynność lub nadczynność tarczycy nie jest przeciwwskazaniem do zabiegów kosmetologicznych. Pacjenci mogą korzystać z procedur z taką samą częstotliwością i intensywnością jak osoby zdrowe. Wyjątek stanowią osoby ze świeżo rozpoznaną dysfunkcją tarczycy oraz pacjenci z chorobą Hashimoto, u których konieczne jest indywidualne podejście.

Najważniejszym zaleceniem dla osób ze świeżo rozpoznaną nadczynnością tarczycy jest wykluczenie procedur o działaniu stymulującym. Kosmetolog rezygnuje z niskocząsteczkowych peelingów chemicznych, zabiegów mezoterapii mikroigłowej, laseroterapii. Substancjami, które powinny znaleźć się w zabiegach i kosmetykach do pielęgnacji domowej są: pochodne witaminy A – działanie regulujące oraz antyoksydanty – witamina C, E, kwas ferulowy oraz koenzym Q10. Ten ostatni neutralizuje wolne rodniki w obszarze mitochondrium. 

W pielęgnacji skóry pacjenta z niedoczynnością tarczycy kluczowe znaczenie ma uzupełnienie składników, których produkcja została spowolniona lub zatrzymana. Należą do nich składniki cementu międzykomórkowego i płaszcza hydrolipidowego: ceramidy, sterole, mocznik oraz wytwór fibroblastów – kwas hialuronowy. 

Podsumowanie

Wzrost liczby pacjentów z zaburzeniami hormonalnymi sprawia, że kosmetolog powinien poszerzać swoją wiedzę o funkcjonowanie układu endokrynnego. Umiejętność interpretacji diagnostyki laboratoryjnej i rozpoznawania objawów hormonalnych dysfunkcji pozwala na lepsze dopasowanie terapii kosmetologicznej. Zrozumienie przyczyn zmian skórnych już na początku współpracy z pacjentem to klucz do skutecznej i świadomej pielęgnacji.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *